13 kwietnia 2023r. Odbył się na terenie ogrodu szkolnego tradycyjny apel katyński, który rozpoczął się uderzeniem w dzwon przez zastępcę dyrektora, Lucjana Michalika. Przemówił dyr. Jerzy Giza. Uczennice deklamowały wiersze (Zofia Figura, Helena Kolczyńska, Zuzanna Krawczyk-Wiatrak, Laura Kurek, Michalina Wróbel, Julia Wysocka wiersz Mariana Hemara – Katyń, a uczennica z klasy IV B Helena Świetlik – wiersz Anny Rodak – 96). Pod tablicą poświęconą pamięci prezydenta RP Ryszarda Kaczorowskiego kwiaty i znicze złożyli: wiceprzewodniczący SU – Tymoteusz Kowalczyk oraz uczennice z klasy IV A – Maria Kamińska i Alicja Kolczyńska). Następnie zapalono znicze pod monumentem poświęconym 96 osobom polskiej delegacji, która zginęła 10 IV 2010 r. w Smoleńsku. Ryszard Majdzik w towarzystwie dyrektora szkoły złożyli kwiaty pod szkolnym monumentem katyńskim. Uroczystość prowadziła Agnieszka Miśkiewicz, opiekun Samorządu Uczniowskiego. Poczet sztandarowy tworzyli uczniowie z klasy VIII Maciej Fryc, Marcin Respondek i Igor Stanek. Apel współtworzyli także: Małgorzata Bajur, Maciej Biel, Lidia Grabowska, Mateusz Szczygieł, Marek Szczepanek i Beata Malikiewicz.

Tegoż dnia w holu szkoły miało miejsce spotkanie z Ryszardem Majdzikiem z okazji Dnia Żołnierzy Wyklętych. Spotkanie zostało zorganizowane przez Joannę Słobodę-Bujwid przy współpracy Małgorzaty Bajur. Otwierając go dyr. Jerzy Giza powiedział, że motywem przewodnim, mottem, mogą być słowa angielskiego poety romantycznego (George Byron): „Walka o wolność, gdy się raz zaczyna z ojca krwią spada dziedzictwem na syna” („Giaur”). Zaproszony gość opowiedział dzieje swojej rodziny i walki o wolną Polskę począwszy od dziadka, Zygmunta Majdzika (1897–1940), swego ojca, młodocianego żołnierza niepodległościowego podziemia, Mieczysława Majdzika (1929–2002), aż po własne losy jako działacza solidarnościowego i niepodległościowego. Ryszard Majdzik został udekorowany Złotym Medalem „DE SCHOLA BENE MERENTIBUS” (nr 39) – jak napisano na dyplomie – „za walkę o Polskę Wolną i Niepodległą, której wynikiem było zrzucenie jarzma niewoli i możliwość założenia w Krakowie w 1989 r. pierwszej niepublicznej szkoły podstawowej w Polsce – Społecznej Szkole Podstawowej nr 1 im. J. Piłsudskiego – za obdarzanie jej przyjaźnią i wsparciem od początku istnienia”.